Güveni Kötüye Kullanma Yargıtay Kararı 4

T.C.

YARGITAY

ONBEŞİNCİ CEZA DAİRESİ

Esas:2015/8613

Karar : 2018/5881

Tarih : 24.09.2018

• KATILANA AİT OTO KİRALAMA İŞYERİNDEN KİRALADIĞI ARACI SÜRESİNDE GETİRMEMESİ
• SANIKLA KATILAN ARASINDA BİR HİZMET İLİŞKİSİNİN BULUNMADIĞI
• ADİ BİR KİRA SÖZLEŞMESİNİN BULUNDUĞU
• HİZMET NEDENİYLE DEĞİL – BASİT GÜVENİ KÖTÜYE KULLANMA
• UZLAŞTIRMA

ÖZET

Sanığın, katılana ait oto kiralama işyerinden kiraladığı aracı süresinde getirmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanıkla katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı ve taraflar arasında adi bir kira sözleşmesinin bulunduğu dikkate alınarak, eylemin, suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nun 155/1. maddesinde düzenlenen ve CMK’nın 253. maddesi çerçevesinde uzlaştırma kapsamında olan “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini yasaya aykırıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2-4. maddeler gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Sanığın, katılana ait oto kiralama işyerinden kiraladığı aracı süresinde getirmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,

Sanıkla katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı ve taraflar arasında adi bir kira sözleşmesinin bulunduğu dikkate alınarak, eylemin, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 155/1. maddesinde düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi çerçevesinde uzlaştırma kapsamında olan “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini,

Kabule göre de; sanık hakkında belirlenen hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesi olan TCK’nın 50/1-a maddesinin gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 24/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Kaynak: www.corpus.com.tr

Tüm Yargıtay Kararları için bağlantıyı ziyaret edebilirsiniz.